معمار جامعه

به گزارش ایسنا، جام جم نوشت:اهمیت و لزوم توجه به جایگاه مادر در خانواده آن قدر مهم و حیاتی است که نمی توان آن را نادیده گرفت ؛ چرا که نقش مادر در خانواده در تمام جنبه های زندگی فردی و اجتماعی دیگر اعضا تأثیر دارد و بر همه آنها به طور مستقیم و غیرمستقیم تأثیر می گذارد.

مادرانی که نیروی قدرتمندی برای انسجام و یکپارچگی اجتماعی محسوب می شوند؛ آن قدر که قریب به اتفاق متخصصان حوزه خانواده، معتقدند مادران عامل تربیت، رشد و تعالی انسان و همچنین ترقی و پیشرفت خانواده هستند.آنچه بدیهی به نظر می رسد این است که نظام خانواده از ترکیب زن و مرد تشکیل شده که در این میان، نقش زن کلید همه نقش هاست ؛ چرا که بدون زن و بدون مادر خانواده، هیچ نقشی را نمی توان در جامعه تصور کرد. موضوعی که دین اسلام هم بر آن تاکید دارد؛ در دین اسلام، زن جایگاه بسیار والایی در اجتماع و خانواده دارد و همان گونه که سازنده خانواده است، در جامعه نیز تأثیر مستقیم داشته و می تواند جامعه را به سمت سعادت و تعالی یا به سمت انحراف و فساد سوق دهد. 
 
مادر خوشحال ؛ فرزندانی خوشحال تر!
اگر مادر حالش خوب باشد، فرزندانش هم با امید و انگیزه رشد می کنند؛ مادری که چشم و دل سیر است، فرزندانی بی نیاز از دیگران پرورش می دهد. مادر است که می تواند افرادی بی حسرت، بدون عقده، با عزت نفس، منضبط، محترم و... را راهی جامعه کند. یک مادر به فرزندش یاد می دهد که چطور اعتماد کند و چطور انسان امن و قابل اعتمادی باشد؛ مطالعات نشان داده که رشد و شکل گیری شخصیت و نگرش های کودک ارتباط مستقیمی با مادر دارد. در واقع مادر هر رفتاری که انجام بدهد و هر باوری که داشته باشد، آن را به فرزندان و اعضای خانواده انتقال می دهد. برای همین است که جایگاه مادر در ارزش های ما تا به این اندازه با اهمیت است ؛ چرا که سعادت تک تک افراد یک خانواده و به تبع آن، سعادت افراد یک جامعه، به منش و رفتار مادران خانواده بستگی دارد و به حال خوب و بد مادران گره خورده است: «اگر مادر نقش خود را به خوبی ایفا کند، محصول و خروجی آن شهروندی است که برای نظام اجتماعی خود مؤثر و کارآمد خواهد بود؛ بنابراین نقش مادری یکی از مهم ترین نقش ها محسوب می شود و در حقیقت مادر، آینده جامعه را با تربیت نیروی انسانی تحت تأثیر قرار می دهد.» این را ابوالفضل اقبالی، جامعه شناس می گوید و معتقد است اگر این اتفاق نیفتد و به هر دلیلی آن فرد با ارزش ها ناسازگار و در تقابل با هنجارهای اجتماعی باشد، برای جامعه هزینه زا خواهد بود.
 
کودکان خانواده، بزرگسالان جامعه
از اهمیت آن همین قدر بگوییم که در جامعه، اگر کسی کار خیر و نیکویی کند، بر مادرش رحمت می فرستند که او را این گونه تربیت کرده و اگر از او آزار و اذیتی برسد، مادرش را نکوهش می کنند که تربیت شده ای چنین رفتارهای ناشایستی دارد. در واقع نقش محوری و کلیدی مادر در تربیت فرزندان، زمانی بیشتر از هر وقت دیگر به چشم می آید که آن افراد وارد جامعه می شوند و در محیط اجتماعی قرار می گیرند. واقعیت این است که تقریبا بخش بزرگی از خوب یا بد بودن کودک در آینده و در اجتماع، به مادر بستگی دارد. ارزش های اخلاقی آموزش داده شده توسط مادر، نقش بزرگی در مسیر پیش روی افراد ایفا می کند. افراد اغلب ارزش های مادر خود را تا سنین بالا، با خود به همراه دارند و از همین روست که مادر مسئول سعادت جامعه است ؛ آن قدر که شاید اغراق نباشد اگر بگوییم آینده یک جامعه، تا حد زیادی، نتیجه آموزش یک مادر است.

مادری در تمام فرهنگ ها
کمتر کسی است که بتواند اهمیت وجود خانواده را نادیده بگیرد؛آن هم نه یک خانواده فروپاشیده وآشفته، بلکه خانواده ای که اعضای آن روحیه ای حمایتگر دارند، دل شان به همدیگرخوش است، نیازهای عاطفی وروحی شان درهمان خانه و خانواده تأمین می شود؛ در نتیجه چه اتفاقی می افتد؟تک تک اعضای خانواده، بدون آسیب های روحی،واردجامعه می شوند.این موضوعی است که نه فقط در فرهنگ ما،بلکه در بسیاری دیگر از فرهنگ های جهان جایگاه بااهمیتی دارد؛ جایگاهی که البته در برخی از کشورها با وجود آگاهی از ارزشمندی چنین موضوعی تا رسیدن به وضعیت ایده آل شان، فاصله زیادی دارند اما همین خانواده ای که مستحکم بودنش، آرزوی بسیاری از دولت هاست، بر پایه های ویژگی های اخلاقی مادر خانواده بنا شده است ؛ چراکه همواره امور خانه و خانواده با مدیریت زنان سر جای خودش قرار می گیرد و زنان مانند یک مدیر داخلی، تمامی امورخانه را به شکلی ماهرانه تنظیم و رتق و فتق می کنند.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.

انتهای پیام